Ronald Ophuis (1968)
Laureaat Schilderkunst – Woont en werkt in Amsterdam.
De huid van de schilderijen van Ronald Ophuis is een metafoor voor het menselijk leed. De doorwerkte textuur bereikt hij door verf weg te schuren, in te kerven, te bekrassen, waarmee die net zo beschadigd wordt als de angstige, keiharde werkelijkheid die hij afbeeldt. Het leven laat soms diepe sporen na. Die sociale bewogenheid wijst ons op de beestachtige kant van de mensheid; bepaald geen kunst om te behagen. De scènes zijn als visuele vuistslagen waarvan het nabeeld diep is ingebrand op het netvlies.
