Peter Koole

Peter Koole

Laureaat Schilderen

Uit het juryrapport

De jury kiest voor Peter Koole (1958, Middelburg) op basis van zijn jarenlange geëngageerde commitment naar zijn onderwerpen, zoals de (nasleep van de) Balkanoorlog, de val van Srebrenica en de moord op de Russische journaliste Anna Politkovskaya. Zijn verfijnde, toegewijde en urgente schilderijen zijn momenteel actueler dan ooit.

Middels een analoge transfertechniek brengt hij foto’s uit de media over op grote doeken. De daaruit resulterende fijne potloodschets werkt hij vervolgens op meticuleuze wijze uit in verf, waarbij het persoonlijk handschrift van de kunstenaar opzettelijk naar de achtergrond wordt gedrukt en ten dienste staat van het onderwerp.

De drijvende kracht achter zijn schilderijen is zijn gevoel voor rechtvaardigheid. Een flink aantal van hen stelt een schuldvraag. De werken roepen op tot compassie, ze proberen om iemand of bepaalde gebeurtenissen uit de vergetelheid te houden. Sommigen noemen de schilderijen van Peter Koole politiek, hij vindt dat zelf een beperkend label dat teveel neigt naar activisme. Je zou kunnen zeggen dat hij de kant van de slachtoffers kiest of vanuit hun standpunt schildert.

 

Christiaan Bastiaans

Christiaan Bastiaans

Laureaat Aquarel

Uit het juryrapport

Christiaan Bastiaans (1951, Amsterdam) ontvangt de Jeanne Oosting Prijs voor zijn werk op papier. De jury kiest voor Bastiaans vanwege zijn langjarig interessant inhoudelijk parcours, waarbinnen actuele thema’s zoals migratie, ontheemding en la condition humaine vanuit verschillende hoeken en op diverse wijzen in beeld worden gebracht.

Zijn aquarellen vormen het fundament voor zijn werk en onderzoek, maar kunnen ook als autonome werken functioneren. In zijn doorlopend onderzoek naar wat hij ‘Hurt Models’ noemt, brengt hij de mens in al zijn kwetsbaarheid naar voren: zij die noodgedwongen moeten overleven als vluchteling, ontheemd, onthecht en in de periferie.

In het werk van Bastiaans staat de mens wiens leven getekend wordt door een strijd om te overleven centraal. “De mens schuwt zijn enige zekerheid dat hij kwetsbaar is als glas.”